Kochani, we wrześniu powracamy z naszym cyklem prezentującym Wam, po jakie książki sięgają znane i popularne osobistości świata z różnych środowisk. Być może chcecie je naśladować albo po prostu jesteście ciekawi, co ciekawi tamtych☺ Zapraszam do lektury o lekturach!

STEVE JOBS:
W biografii Waltera Isaacsona wśród ulubionych pozycji wymienia:
„Króla Leara” Wiliama Shakespeare’a,
„Moby Dicka” Hermana Melville’a,
„Innvator’s dilemma” Claytona Christensena (świetna!),
„Biografię Jogina” Paramahansa Yogananda,
„Umysł Zen, umysł poczatkującego” Shunryu Suzuki:
zbiór wierszy Dylana Thomasa.
Co ciekawe, Jobs powiedział kiedyś, że jego zdaniem światowi liderzy i politycy, zbyt mało czytają, a on sam widział w czytaniu element swojej pracy zawodowej i nie miał na myśli tylko literatury przedmiotu. Autor “The Innovator’s Dillema” przytacza pewną anegdotę, kiedy to na wspólnej konferencji Jobsa i Gatesa, szef Apple’a miał złośliwie powiedzieć swemu rywalowi: “(…)Bill, ty nigdy nie będziesz wybitnym prezesem, ponieważ nie czytasz regularnie książek”.

merlin.pl

BILL CLINTON
Były prezydent to wszystkożerny bibliofil, na listę swoich ulubionych książek wpisuje:
„Wiem, dlaczego ptak w klatce śpiewa” Maya Angelou,
„Medytacje” Marka Aureliusza,
„Odrzucenie śmierci” Ernesta Beckera,
„Lincoln” Davida H. Donalda oraz proszę, proszę
„Tworząc historię. Wspomnienia”, Hilary Rodham Clinton,
„Sto lat samotności” Gabriel Garcii Marqueza,
„Niewidzialnego człowieka” Ralpha Ellisona,
„Cztery kwartety” T.S. Eliota.
W czasie jednej z kampanii padało pytanie o ilość książek czytanych rocznie i okazało się, że do roku 1982, do kiedy, jak sam mówi, nie miał wiele do robienia, czytał około trzystu tytułów rocznie. Prywatna biblioteka państwa Clintonów składa się z ponad czterech i pól tysiąca woluminów.

www.antykwariat.waw.pl

OPRAH WINFREY
Oprah nauczyła się czytać w wieku lat trzech i bez wątpienia książki były jej ucieczką od biedy, „drogą to wolności”, edukacji, zmiany. Ojciec był bardzo wymagający w tej kwestii i kazał przygotowywać raporty z przeczytanych pozycji. Wybór ulubionych pozycji królowej medialnego imperium nie będzie was dziwił. Na pierwszym miejscu jest „Zabić drozda” Herper Lee. Dalej wymienia ulubioną historię miłosną „Ich oczy oglądały Boga” Zory Neale Hurston, „Wiem, dlaczego ptak w klatce śpiewa” Maya Angelou oraz „Najbardziej niebieskie oko” Toni Morrison.
Oprah ma swój dyskusyjny klub książki. Początkowo był to comiesięczny dodatek do jej popularnego show. Po piętnastu latach na antenie wypromował ponad siedemdziesiąt tytułów. Teraz działa w wersji 2.0 i nadal jest bardzo opiniotwórczym przedsięwzięciem. Połączono go z siecią bibliotek w taki sposób, że wydawca polecanych tytułów ma obowiązek wysłania około dziesięciu tysięcy kopi do ponad trzech tysięcy bibliotek, szkół wyższych i innych instytucji.

www.barnesandnoble.com

STEPHEN KING:
Mistrz horroru na liście przygotowanej dla amerykańskiego dziennikarza Johna Zanea, znanego z tworzenia kompilacji w stylu ”Dziesięć książek wszechczasów”, czy „Cudowne pozycje: 34 pisarzy i ich czytelnicze przygody” umieścił:
antologię „The Golden Argosy” pod redakcją Vana H. Cartmella i Charlesa Graysona,
„Przygody Hucka” Marka Twaina,
„Szatańskie wersety” Salmana Rushdiego,
„McTeague” Franka Norrisa,
„Władcę much” Williama Goldinga,
„Samotnię” Charlesa Dickensa,
„Rok 1984” George’a Orwella,
cykl „The Raj Quartet” Paula Scotta,
„Światłość w sierpniu” Williama Faulknera,
„Krwawy południk” Cormac’a McCarthy’ego.
Wydawałoby się, że król horroru i suspensu, sięga na co dzień po coś lekkiego, coś, co wyrywa go z gęstniejącej tematyki mroczności. A tu proszę książki zgłębiające mroczną, zagmatwaną ludzką naturę.

MAGDALENA CIELECKA

W wywiadzie udzielonym Rafałowi Bryndalowi na łamach „Chimery” przyznała, że książki ma wszędzie i zwykle czyta kilka na raz. Ciągle leczy się z Murakami’ego, (dlaczego?), i J. M. Coetzee’ego. Tego ostatniego stawia przed Rothem, jako najwspanialszego z żyjących. (Mruczę sobie „no, nie wiem…”.) Za kogo da się pokroić? Za Janusza Rudnickiego. Często wraca do przeczytanych niegdyś pozycji, żeby sprawdzić jak czas zmienia perspektywę, interpretację, weryfikuje przemyślenia. Ciekawie byłoby porozmawiać z Cielecką, niby zbieżnie, ale jednak…
Zebrała: Agata MARZEC