Niezwykle twórczy był środowy poranek w auli „Ekonomika”, gdzie uczniowie klas II G i II RH spotkali się ze znanym słupskim pisarzem Danielem Odiją. Wizyta artysty odbyła się dzięki uczestnictwu szkoły w Narodowym Programie Rozwoju Czytelnictwa 2.0 w latach 2021-2025, którego koordynatorką jest pani Agata Marzec – szkolne bibliotekarka i polonistka.
Pan Daniel przyjechał do szkoły swoim ulubionym środkiem transportu, czyli rowerem, a na plecach wiózł ogromny plecak pełen książek i komiksów własnego autorstwa. Z twórczą energią powędrował do auli, gdzie czekały na niego dziesiątki niedospanych jeszcze oczu. Jednak po kilku minutach były one już szeroko otwarte i z zaciekawieniem chłonęły sylwetkę lokalnego pisarza o ogólnopolskiej renomie.
Pani Agata przedstawiła uczniom portret literacki gościa: (ur. 1974) – prozaik, dziennikarz, animator kultury. Autor powieści Ulica (2001), Tartak (2005), Niech to nie będzie sen (2008) i Kronika umarłych (2010) oraz zbioru opowiadań Szklana huta (2005) i Przezroczyste głowy (2018). Laureat prestiżowych nagród literackich. Dwukrotnie nominowany do Literackiej Nagrody NIKE. Jest także autorem sztuk teatralnych, słuchowisk, scenariuszy komiksowych, filmowych oraz libretta do baletu. Publikował m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Playboyu”, „Piśmie”, czy „Blizie” oraz w antologiach literatury współczesnej. Jego opowiadania zostały przetłumaczone na kilkanaście języków, a powieści ukazały się w przekładzie na język francuski, niemiecki, ukraiński i macedoński. Od lat prowadzi warsztaty literackie i komiksowe dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Współpracuje m.in. z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim, Narodowym Centrum Kultury, Nadbałtyckim Centrum Kultury, czy Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za rok 2004/2005. Mieszka w Słupsku.
Następnie Pan Daniel opowiedział o sobie, procesie twórczym, źródłach inspiracji, zaprezentował swoje powieści, opowiadania i pięknie wydane komiksy, które z miejsca podbiły serca młodzieży, zwłaszcza szkolnych „grafików”. Łapczywie przekazywano sobie komiksy z rąk do rąk.
Punktem kulminacyjnym spotkania była część warsztatowa, podczas której niepewna siebie i swoich możliwości młodzież nauczyła się tworzyć oryginalne haiku. Efekty pracy nad kartkami papieru zaskoczyły wszystkich: w krótkim czasie powstały dojrzałe, poetyckie i niebanalne teksty. Uczniowie z dumą je odczytywali i komentowali. Gra wyobraźni wzbiła się na najwyższy poziom (wy)twórczy.
Było to niezwykłe spotkania przypadkowych uczniów z mistrzem, którego od razu polubili.
